حملات injection یا تزریق کد و یا به عبارتی Cross Site Scripting مانند تزریق SQL، OS و LDAP زمانی اتفاق می افتد که داده های بی اعتبار به عنوان دستور یا Query به یک مفسر فرستاده می شود. داده مخرب مهاجم می تواند مفسر را به اجرای دستورات ناخواسته مجبور کند و یا اینکه به مهاجمین اجازه دهد که به داده هایی بدون انجام احراز هویت دسترسی یابند.
تاریخچه حفره های امنیتی در معرض حملات XSS یا همان Cross Site Scripting به سال ۱۹۹۶ و سال های اولیه تولد صفحات وب باز می گردد. نفوذگران در آن زمان که پروتکل HTTP جا افتاده بود و طراحان تارنما ها از زبانهای Scripting مانند جاوا اسکریپت (Java Script) بهره می بردند، دریافتند وقتی کاربران معمولی وارد سایتی می شوند، می توان به کمک کدنویسی در حفره های امنیتی تارنما، صفحه دیگری را در همان صفحه بارگذاری کرد سپس با بهره جستن از جاوا اسکریپت داده های کاربر مانند نام کاربری، گذرواژه و یا کوکی (Cookie) ها را دزدید.
در این هنگام رسانه ها این مشکلات را به ضعف امنیتی مرورگرها نسبت داده بودند. شرکت ارتباطی Netscape که جزء اولین تولیدکنندگان مرورگرهای وب و همچنین سازنده زبان جاوا اسکریپت بود سیاست دامنه شخصی را به این زبان افزود که جلوی دسترسی به آدرس های خارج از دامنه تارنما را می گرفت و تا حدودی این حملات را محدود می کرد.
سناریو های مختلفی برای قرار دادن کد مخرب در سایتها به عنوان حمله وجود دارد:
در ادامه مقالات به بحث مقابله با اینگونه حملات خواهیم پرداخت. با دانشنامه های ایزی هاست همراه باشید…