برای اینکه بتوانیم به تعریف درستی از پایگاه داده(Database) برسیم، ابتدا باید اطلاعات درستی راجع به داده(Data)، داشته باشیم.
به زبانی ساده می توان گفت که داده ها واقعیت های مربوط به هر چیزی هستند. به عنوان مثال، نام، سن، قد، وزن و… داده های مربوط به شما هستند.
در واقع پایگاه داده نیز مجموعه ای دقیق و منظم از داده ها است، و به این ترتیب پایگاه داده، مدیریت داده ها را آسان تر میکند.
سخت افزار(Hardware): متشکل از دستگاه های فیزیکی، الکترونیکی، دستگاه ذخیره سازی و… است.
نرم افزار(Software): شامل مجموعه برنامه هایی است که برای مدیریت و کنترل پایگاه داده استفاده میشود.
داده(Data): همانطور که پیش تر نیز توضیح دادیم داده ها در واقع یک واقعیت خام و غیر سازمان یافته است که نیاز است پردازش شوند.
روش(Procedure): مجموعه ای از دستورالعمل ها و قوانینی است که به شما کمک میکند از DBMS استفاده کنید.
زبان دسترسی به پایگاه داده(Data Access Langauge): برای دسترسی به داده ها و پایگاه داده، وارد کردن داده های جدید، به روز رسانی داده های موجود استفاده میشود.
دیتابیس های SQL نحوه عملکرد سازمان یافته ای در ذخیره و دریافت اطلاعات دارند. همانطور که می دانید، اطلاعات درون جداول، ستون ها و سطرها ذخیره میشوند. در واقع SQL بسیار پایدار و مناسب برای داده های ساختاریافته میباشد. اما در مورد ذخیره سازی داده های بسیار بزرگ و بدون ساختار (non-structure)، ناگهان نقاط قوت آن به نقاط ضعف تبدیل میشوند و کار با این داده ها در SQL باعث محدود شدن قابلیت ذخیره سازی اطلاعات و کاهش چشمگیر سرعت و عملکرد میگردد.
هدف اصلی NoSQL ذخیره سازی و کار با داده های بدون ساختار و حجیم میباشد. NoSQL قابلیت مدیریت و کار با داده های بسیار حجیم را داراست. نکته ایکه در مورد NoSQL اهمیت دارد این است که در این نوع از پایگاه داده، برای کار با داده ها به جای استفاده از زبان SQL، از XML یا JSON استفاده میگردد.
در واقع SQL پایگاه داده رابطه‌ای و NoSQL پایگاه داده غیررابطه‌ای است.
۱. Oracle: پایگاه داده اوراکل بسیار در میان توسعه دهندگان معروف است. به آسانی می‌توان از آن استفاده کرد، ویژگی های جدید فوق العاده ای همچون (JSON از SQL، پشتیبانی از اسامی طولانی، بهبود تگ لیست و غیره) را داراست.
۲. MySQL: شرکت‌ها می‌توانند با استفاده از سرورهای عمومی رایگان شروع به کار کرده و بعدا آن را به نسخه تجاری ارتقاء دهند. با توجه به open-source بودن MYSQL، یک بانک بزرگ از آموزش‌ها و اطلاعات دارد که در دسترس شما قرار می‌گیرد تا مسائل را شروع کرده و حل کنید.
۳. Microsoft SQL Server: به صورت گسترده برای DBMS تجاری استفاده میشود.
۴. PostgreSQL: پایگاه داده شیء-رابطه مقیاس‌پذیر است. بر روی لینوکس، ویندوز، OSX و چندین سیستم دیگر اجرا میشود.
۵. MongoDB: محبوب‌ترین پایگاه داده NoSQL است. با این وجود برخی خواص SQL مثل کوئری و ایندکس را حفظ میکند، عملکرد بالایی در پایگاه داده‌های بسیار بزرگ دارد، برای کوئری‌های داینامیک و تعریف ایندکس‌ها بهترین است.
البته انواع مختلفی از پایگاه داده وجود دارد که ما در اینجا به ۵ مورد از آن اشاره کردیم.
database management system مجموعه ای از برنامه ها است که کاربران را قادر می‌سازد به پایگاه داده دسترسی پیدا کنند، داده ها را دستکاری کنند، گزارش دهند و داده ها را نمایش دهندو …
در واقع سیستم مدیریت پایگاه داده یا DBMS نرم افزاری است که از مجموعه ای از ابزارها و بخش‌های مرتبط با هم به منظور فراهم آوردن امکان مدیریت کامل اطلاعات ذخیره شده در پایگاه داده تشکیل شده است. DBMS پل ارتباطی میان پایگاه داده، کاربر و اپلیکیشن است که وظیفه دارد ارتباط و تعامل میان این اجزا را آسان سازد.
امروزه تقریبا استفاده از DBMSها برای همه برنامه نویس‌ها و توسعه دهندگان امری غیرقابل اجتناب است. به همین دلیل هر برنامه نویسی باید نحوه کار با این سیستم‌ها را به خوبی یاد بگیرد تا بتواند با بکارگیری آن‌ها به راحتی داده‌ها و اطلاعات نرم افزارهای خود را مدیریت کند.
پایگاه داده از معماری شبکه کلاینت_سرور (Client_Server) استفاده میکند. در این معماری، کاربر (که تحت عنوان کلاینت یا همان مشتری شناخته میشود) در صورت کسب مجوز می‌تواند داده‌هایی را که در یک سرور (کامپیوتر) متمرکز ذخیره شده‌اند تغییر داده و اصلاح کند. در این بین، کنترل پایگاه داده در دست مرجعی تعیین‌شده باقی می‌ماند که هویت و اعتبار مشتری را نیز پیش از دسترسی به پایگاه داده راستی‌آزمایی میکند.
اما همانطور که در مقاله پیشین به طور مفصل توضیح دادیم پایگاه داده بلاک چین به صورت غیر متمرکز عمل میکند و این بزرگترین تفاوت پایگاه داده معمولی با بلاک چین است.
از اینکه ما را در این مقاله دنبال کردید متشکریم…
منتظر مقاله های بیشتر از ما باشید…
